Περιλήψεις από ύλη Δ' Δημοτικού.

Παρακάτω θα βρείτε περιλήψεις από μαθήματα της Δ' Δημ. Δυστυχώς λόγω προσωπικών ζητημάτων θα δημοσιεύσω κάποια "αποκόμματα" της παραπάνω ύλης που πρόλαβα να γράψω. Την αφιερώνω στον εξαιρετικό εκπαιδευτικό Δημήτριο Γκεργκένη από το 4ο Δημ. Σχ. Διδ/χου.

Φτιάξε μου ένα σιδερένιο άνθρωπο.

Πριν από πολλά χρόνια ζούσε ένας βασιλιάς που πρόσταξε στον αρχισιδηρουργό να του φτιάξει ένα ζωντανό άνθρωπο από σίδερο. Ο αρχισιδηρουργός, απελπισμένος, ρώτησε ένα σοφό φίλο του. Ο σοφός του πρότεινε να ζητήσει από το βασιλιά χίλια φορτία κάρβουνο για να λιώσει ο σίδηρος και χίλιους κουβάδες δάκρυα για να σβηστεί η φωτιά. Ο βασιλιάς προσπάθησε, αλλά δεν μπόρεσε να μαζέψει ούτε τα κάρβουνα ούτε το νερό. Ήταν αδύνατο να φτιαχτεί αυτός ο άνθρωπος!

Άντζελμαν.

Μια μέρα που ο Αρνό πήγαινε να αγοράσει εφημερίδα για τους γονείς του, συνάντησε τον κύριο Άγγελο που ήταν ένας παράξενος γείτονας. Ο μικρός Αρνό τον βοήθησε με τα ψώνια. Στο διαμέρισμά του γνώρισε και το ρομπότ του, τον Άλφι. Εκεί ο μικρός Αρνό ανακάλυψε ότι ο κύριος Άγγελος ήταν ο Άντζελμαν. Με τον καιρό έγιναν μια αχώριστη παρέα, μέχρι που ο κύριος Άγγελος αποφάσισε να ξαναγίνει ο Άντζελμαν και να φύγει μακριά. Τον Άλφι τον άφησε πίσω, μαζί με τον νέο του φίλο, τον Αρνό.

Μηχανές του μέλλοντος.

Τα ρομπότ βρίσκονται στα εργοστάσια για να κάνουν όλες τις δύσκολες δουλειές. Όλα τα ρομπότ μιλούν, περπατούν, τραγουδούν και εκτελούν διάφορες εντολές. Υπάρχουν και σκύλοι ρομπότ για να μας κάνουν παρέα. Δεν τρώνε φαγητό αλλά λειτουργούν με μπαταρίες. Όταν λείπουμε από το σπίτι αυτοί το προσέχουν. Στο μέλλον, τα ρομπότ θα πηγαίνουν στις περισσότερες αποστολές στο διάστημα.

Εφεύρεση: τηλέφωνο. Παλιότερα : οι άνθρωποι επικοινωνούσαν γράφοντας γράμματα.

Πλυντήριο ρούχων. Παλιότερα έπλεναν στη σκάφη με τα χέρια.

Ηλεκτρική κουζίνα. Παλιότερα μαγείρευαν στην ξυλόσομπα.

Ηλεκτρικός λαμπτήρας. Παλιότερα φωτίζονταν με γκαζόλαμπες.

Θερμοσίφωνας . παλιότερα ζέσταιναν νερό στις κατσαρόλες και τα καζάνια.



Το ηλιακό λεωφορείο.

Το ποίημα αναφέρεται σε ένα λεωφορείο που ονομάζεται «Ηλιοτρόπιο». Είναι ένα λεωφορείο που ταξιδεύει σε μια πανέμορφη πολιτεία, τη Λιλιπούπολη. Κινείται πάνω σε μια γραμμή από φως και από την εξάτμισή του πέφτουν ηλιόσποροι για να τους τρώνε τα πουλιά. Οι κάτοικοι της Λιλιπούπολης είναι χαρούμενοι και γελαστοί μιας και ταξιδεύουν με ένα τόσο όμορφο λεωφορείο.

Έκτακτα μέτρα στη Λιλιπούπολη για το νέφος.

Το νέφος σκεπάζει τον ουρανό της Λιλιπούπολης. Ο συνεργάτης του δήμαρχου Χαρχούδα , ο Πρίγκιπας του λέει ότι θα πρέπει να βάλει φίλτρο στο Σιδερομάσα, τη μηχανή ανακύκλωσης. Ο δήμαρχος μετά από αυτό, αναγκάζεται να κάνει κανονισμούς για να προστατευτεί η πόλη από το νέφος. Στην πραγματικότητα, σκέφτεται μόνο τον εαυτό του και ρίχνει τις ευθύνες στους δημότες του.

Στο Αττικό μετρό.

Το μάθημα αναφέρεται στο Μετρό και τα πλεονεκτήματα που αυτό προσφέρει στους κατοίκους του Νομού Αττικής. Είναι γρήγορο μέσο και πολύ ασφαλές. Καθημερινά εξυπηρετεί πολλούς επιβάτες. Κατά την κατασκευή του βρέθηκαν πολλοί αρχαιολογικοί θησαυροί που βρίσκονται στους σταθμούς του. Όμως υπάρχουν και έργα σύγχρονων Ελλήνων καλλιτεχνών. Το Μετρό έχει βελτιώσει συμαντικά τη ζωή των ανθρώπων στις μεγαλουπόλεις.

Τα ταξίδια του παππού μου (συνέχεια)

Ο παππούς ξαφνικά αρρωσταίνει και ο εγγονός του πηγαίνει να τον δει. Μόλις συναντιούνται ο εγγονός του μιλά για τα αξιοθέατα που συνάντησε στην Πόλη. Ο παππούς όμως ρωτά με επιμονή αν συνάντησε κάποιο από τα φανταστικά πλάσματα των ιστοριών του και η απάντηση που παίρνει είναι αρνητική. Τέλος, ο εγγονός εντυπωσιασμένος από τα ταξίδια του παππού του, μαθαίνει τελικά ότι όλα αυτά τα έμαθε από την γυναίκα του τη Χρουσή και από τα παραμύθια της γιαγιάς του!

Η καταστροφή των Ψαρών.

Το μάθημα αναφέρεται στην καταστροφή των Ψαρών, ενός μικρού νησιού. Η μάχη έγινε στη στεριά και όχι στη θάλασσα όπως επιθυμούσε ο Κανάρης. Τελικά οι Τούρκοι σκοτώνουν όλους τους κατοίκους και καταστρέφουν ολοκληρωτικά το νησί. Αυτό δεν αφήνει ασυγκίνητους τους Έλληνες. Μάλιστα ο Διονύσιος Σολωμός, ο εθνικός μας ποιητής, έγραψε ένα ποίημα για να εκφράσει, από τη μια την τραγική μοίρα του νησιού και από την άλλη να εξυμνήσει την αυτοθυσία των κατοίκων.

Ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου.

Ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου είναι η χαρμόσυνη είδηση για τη γέννηση του Χριστού και γιορτάζεται στις 25 Μαρτίου. Μια μέρα που η Μαρία προσευχόταν, την επισκέφτηκε ο Αρχάγγελος Γαβριήλ και της είπε ότι θα γεννήσει τον Υιό του Θεού με τη βοήθεια του Αγίου Πνεύματος. Η Μαρία συμφώνησε λέγοντας: «Ας γίνει το θέλημα του Κυρίου».

Το μικρό κλεφτόπουλο.

Το δημοτικό αυτό τραγούδι μας περιγράφει ένα στιγμιότυπο από την καθημερινή ζωή των κλεφτών, των ανθρώπων που περνούσαν σκληρή ζωή πάνω στα δύσβατα βουνά, μακριά από την οικογένειά τους. Είχαν αφιερώσει τη ζωή τους στον αγώνα για την ελευθερία της Ελλάδας. Εδώ το μικρό κλεφτόπουλο δε γλεντάει μαζί με τα άλλα, γιατί σκέφτεται τρόπους να ελευθερώσει την πατρίδα του και τίποτε άλλο. Νιώθει τα όπλα του συνεργάτες του γι’ αυτό μιλά μαζί τους και τους υπόσχεται ανταμοιβή αν του σώσουν τη ζωή για ακόμη μία φορά.

Παππούς και εγγονή.

Μια χειμωνιάτικη μέρα, η Λενιώ και ο παππούς της πήγαν βόλτα στην ακρογιαλιά. Ενώ ο παππούς μάζευε χόρτα, η Λενιώ βρήκε ένα χρυσοκέντητο πασουμάκι που την εντυπωσίασε. Ο παππούς τότε σκαρφίστηκε ένα όμορφο παραμύθι και πέταξε το πασουμάκι στη θάλασσα για να πάει απέναντι, στα τουρκικά παράλια, να βρει το ταίρι του. Μετά από αυτό η εγγονή του, του επιβεβαίωσε την αγάπη της , αλλά και ο παππούς δεν μπόρεσε να κρύψει τα τρυφερά του συναισθήματα για το κορίτσι.

Πάσχα, Κυρίου Πάσχα!


Το κείμενο παρουσιάζει το χαρμόσυνο μήνυμα της Ανάστασης του Χριστού. Διαβάζοντάς το μας έρχονται διάφορες πασχαλινές εικόνες στο μυαλό: Το άναμμα των λαμπάδων, το γιορτινό τραπέζι με όλες τις ετοιμασίες του, ο ερχομός της άνοιξης, η συμφιλίωση των ανθρώπων. Επίσης η συγγραφέας θέλει να τονίσει, ότι το Πάσχα είναι η σημαντικότερη γιορτή της ορθοδοξίας, γιατί η Ανάσταση του Χριστού είναι ένα γεγονός που οι άνθρωποι το περίμεναν πολλούς αιώνες πριν συμβεί.

Το ξύλινο άλογο.

Το απόσπασμα αναφέρεται στο τέλος του Τρωικού πολέμου. Οι Αχαιοί νοσταλγούν την πατρίδα τους. Εξάλλου, έχουν σκοτωθεί οι πιο ανδρείοι ηγέτες τους: ο Αχιλλέας και ο Αίαντας. Έτσι ο πολυμήχανος Οδυσσέας σκέφτηκε να κατασκευάσουν το «Δούρειο ίππο», ένα ξύλινο άλογο. Μόλις το είδαν οι Τρώες το έβαλαν μέσα στα τείχη της πόλης τους. Μάταια ο γιος του Πριάμου, ο Έλενος τους έλεγε πως μέσα στο «Δούρειο Ίππο» υπήρχαν Αχαιοί. Κανένας δεν τον πίστευε. Το βράδυ οι Αχαιοί βγήκαν από το άλογο και έκαψαν την Τροία.

Στο νησί του Αιόλου.

Ο Οδυσσέας με τους συντρόφους του ξεκίνησαν για το πολύπαθο ταξίδι της επιστροφής. Στο δρόμο συνάντησαν το νησί του Αιόλου. Ο Αίολος, που ήταν θεός των ανέμων, τους φιλοξένησε πρόθυμα για ένα μήνα. Φεύγοντας έδωσε στον Οδυσσέα ένα ασκί με όλους τους δυνατούς ανέμους, εκτός από τον Ζέφυρο. Έτσι ξεκίνησαν… Σε λίγο θα έφταναν στην Ιθάκη. Ο Οδυσσέας για κακή του τύχη αποκοιμήθηκε. Τότε οι σύντροφοί του που ήταν περίεργοι για το τι περιείχε το ασκί, το άνοιξαν και απελευθερώθηκε η οργή των ανέμων. Κάποτε έφτασαν στο νησί του Αιόλου αλλά αυτός τους έδιωξε οργισμένος.

Ο Μάης με τα στεφάνια.

Το κείμενο αναφέρεται στην Πρωτομαγιά. Παρουσιάζει το Μάη ανεβασμένο σε μια άμαξα με άλογα, στολισμένη με τριαντάφυλλα. Περνάει από κάθε σπίτι και αφήνει από ένα στεφάνι. Μοιράζει, επίσης στεφάνια στους εργαζόμενους, γιατί είναι γιορτή της εργασίας. Δίνει στεφανάκια για τη γιορτή της μητέρας και στις Ελένες και τους Κωστήδες, που γιορτάζουν.